Een ander paard of een ander mens?

Er zijn negen maanden verstreken sinds mijn eerste ontmoeting met Merlijn. Die ontmoeting heeft bij mij een enorme beweging op gang gebracht. De realisatie over hóe ik verbinding aanging én dat ik een andere keuze kon maken kwam op een heel ander niveau binnen dan ik tot dan toe had ervaren. In de maanden daarna ben ik op allerlei manieren met het thema verbinding in aanraking gekomen, wel of niet bewust opgezocht, veelal op de Keulseweg. Het bleek niet alleen te gaan om verbinding met de ander maar ook om verbinding met mezelf. Het lopen van de Camino Frances naar Santiago de Compostella heeft hierin ook veel betekend. Wat volgt is een tweede ontmoeting met Merlijn tijdens een les 'paardentaal':

“Als Miranda Merlijn pakt dan wil ik het wel proberen met hem” zeg ik tegen twee studiegenootjes. Het moment dat ik dat zeg zie ik Miranda naar Merlijn lopen en hem naar de bak brengen. Dat is duidelijk. Waar ik hem de afgelopen maanden vermeden heb wordt mijn aandacht nu al anderhalve dag naar Merlijn getrokken, het is tijd om daar gehoor aan te geven.

“Ik wil graag de grens tussen in verbinding zijn en niet verbonden zijn onderzoeken”, vertel ik aan Miranda, en daar ga ik. Ik stap onder het draadje door en voel meteen verbinding met Merlijn. Het touw dat ik gepakt had leg ik aan de kant. Ik begin door de bak te lopen. Merlijn volgt eigenlijk direct. Ik sta stil om dicht bij elkaar te zijn. Ik voel dat ik minimaal moet zijn in de beweging die ik zijn kant op stuur, helder, precies, eigenlijk is er geen goed woord voor. Hij is zacht en ik ook. Wauw, zo ken ik hem niet! Ik voel de verbinding in mijn hart en dat vult zich met liefde voor dit mooie paard.

“Zet hem maar in beweging” hoor ik Miranda zeggen in mijn oor. Zonder touw blijkt dat niet te lukken, ik zie Merlijn spanning opbouwen in reactie tot mijn poging. Met touw kan ik van verderaf energie sturen, dat is prettiger voor Merlijn, hij ontspant weer.

Lastig dat werken met die buiklijn! Gelukkig komt Miranda helpen en leer ik snel. De momenten dat ik in mijn hoofd schiet door twijfel of instructie van Miranda ben ik Merlijn meteen kwijt. Het moment dat ik te snel wil ook.

Afstemming met een open hart is het sleutelbegrip. Het lukt me elke keer dat we eruit schieten om opnieuw verbinding te maken, wat fijn! Wat een ander paard.. of... wat een ander mens? ;-)